De echte spanning-rekgegevens van 7075 gelegeerde aluminium plaat werden verkregen bij vormingstemperaturen van 573 naar 723 K en reksnelheden van 0.01 naar 10 s-1. De gegevens werden gebruikt als basismodel voor het berekenen van het drievoudige criterium van de reksnelheidsgevoeligheidsindex (m-waarde), vermogensdissipatiefactor (η-waarde), en instabiliteitscriterium (X(e.) waarde). Het thermische verwerkingsdiagram van 7075 aluminiumplaat inclusief rek werd geconstrueerd volgens het drievoudige criterium, en de microstructuur van het monster na vervorming werd geobserveerd om het thermische verwerkingsdiagram te verifiëren en uiteindelijk de beste vervormingsparameters van de legering in het testbereik te bepalen.
Uit de resultaten blijkt dat de veiligheidszone van 7075 Het heet bewerken van aluminiumplaten is geconcentreerd in de zone met hoge temperatuur en lage reksnelheid, en de waarde van η neemt geleidelijk toe met de toename van de spanning; door de metallografische waarneming, in de stabiele vervormingszone, het materiaal verfijnt de korrel als gevolg van de dynamische herkristallisatie van vervorming; in de onstabiele vervormingszone, scheuren worden gevonden samen met het genereren van stromingsdislocatiezones, zodat de optimale procesparameters, bepaald door het warme werkdiagram, inclusief spanning, kunnen worden gebruikt om daarom, de optimale procesparameters kunnen worden bepaald op basis van de rek-inclusieve thermische verwerkingskaart om foutvrij te garanderen 7075 smeedstukken van aluminium platen.
De microstructuur van 7075 Warmtevervorming van aluminiumplaten werd waargenomen met behulp van transmissie-elektronenmicroscopie (TEM). 7075 Experimenten met aluminiumplaten toonden aan dat onder omstandigheden van heet smeden, 7075 aluminiumplaat is volledig in staat tot dynamische herkristallisatie en kleine herkristalliseerde korrels worden geproduceerd door dynamische herkristallisatie. Dynamische herkristallisatie is discontinue dynamische herkristallisatie, kiemvormingsmechanisme voor subkristallijne rotatie, polymerisatie kiemvorming; de kritische rekwaarde en het aantal bewerkingen, hoe meer het aantal passen, hoe lager de kritische waarde. Bij dezelfde Z-waarde, de herkristalliseerde korrelgrootte neemt af met toenemende spanning. Gedispergeerde tweede-fasedeeltjes spelen een belangrijke rol in het dynamische herkristallisatieproces.
Het proces en de eigenschappen onderzoeken van de composietmethode van chemisch vernikkelen plus gasnitreren op het oppervlak van 7075 aluminiumplaat en het interdiffusieproces daartussen 7075 aluminiumplaat en Mg-Zn-legering. De structuur en eigenschappen van de behandelde laag werden onderzocht door middel van optische microscopie, scanning-elektronenmicroscopie (WELKE), Röntgendiffractie (XRD) en hardheidstesten, en de belangrijkste bevindingen zijn als volgt:
(1) Door chemisch vernikkelen kan er een nikkellaag op het oppervlak ontstaan 7075 aluminium plaat, en de dikte van de nikkellaag neemt toe met de toename van de galvaniseringstijd. Gasnitreren van 7075 aluminiumplaat met een nikkellaagoppervlak kan nitriden zoals Ni4N op het oppervlak vormen. Tijdens het gasnitreren, Al-atomen in de matrix en Ni diffunderen elkaar om A13Ni te vormen, A13N2-verbindingen, met de verlenging van de nitreertijd, het aantal Ni4N, A13Ni, A13N2 toegenomen. De aanwezigheid van deze verbindingen vergroot het aantal aluminiumplaten voor gasnitreren, die nitriden zoals Ni4N op het oppervlak kunnen vormen. Tijdens het gasnitreren, Al-atomen in de matrix diffunderen met Ni en vormen A13Ni- en A13N2-verbindingen, en het aantal Ni4N, A13Ni en A13N2 nemen toe met de verlenging van de nitreertijd. De aanwezigheid van deze verbindingen verhoogt de oppervlaktehardheid van de aluminiumplaat, en de hardheid reikt tot 700 HV, dat is 7-8 tijden van de hardheid van het substraat.
(2) 7075 aluminiumplaat en Mg-Zn-legering in de gloeioven voor wederzijdse diffusie vonden dat, na uitgloeien bij 460 ℃, 10 min, de diffusielaag van Al-Mg-Zn-legeringsfase van verschillende samenstellingen gevormd in de diffusiezone, en zijn hardheid kan bereiken 240 HV, wat drie keer zo groot is als die van de aluminiumplaatmatrix; na uitgloeien bij 470 ℃, 60 min, de organisatie van de diffusielaag is A1-Mg-Zn, eutectische organisatie en Zn. De microhardheid van de diffusielaag was 77.2 HV, welke was 20 HV hoger dan die van de aluminiumplaatmatrix.